Ηλικιωμένες μέλισσες

Όταν κοιτάμε μια νεαρή μέλισσα δίπλα σε μια ηλικιωμένη δύσκολα μπορούμε να  τις ξεχωρίσουμε  . Αλλά και μια μέλισσα γερνάει γρήγορα ανάλογα με την εποχή και τις ανάγκες του μελισσιού αυτοθυσιάζεται για την νέα γενιά .
Τον χειμώνα οταν οι εργασίες περιορίζονται , μια μέλισσα που γεννήθηκε το φθινόπωρο και δεν δούλεψε μπορεί να ζήσει περισσότερο από 200 μέρες αν δεν τελειώσουν τα αποθέματα τροφής στις κερήθρες , ενω τους μήνες που υπάρχει έντονη εργασία μπορεί και να γεράσει σε λιγότερο απο 40 ημέρες .
Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ηλικία των μελισσών όπως η μεγάλη προσβολή απο βαρρόα , η ορφάνια , περίοδος συλλογής μελιτώματος χωρίς γύρη ,λεηλασία και τραυματισμός από την μάχη μεταξύ μελισσιών και άλλοι λόγοι .Δεν αφήνουν τις γριές εργάτριες να ανανεωθούν από τον γόνο με επιτυχία γιατί εξαντλούνται μέχρι θανάτου οι εργάτριες ενω ο γόνος είναι άχρηστος και δεν μπορεί να βγάλει υγιείς νέους πληθυσμούς να ολοκληρωθεί ο κύκλος .
Το καλοκαίρι οταν υπάρχει διακοπή και της γύρης και του μελιού τότε έχουμε άλλο μηχανισμό αντιμετώπισης διακόπτοντας τις εργασίες και τον γόνο .
Όταν μπαίνει στον χειμώνα ένα μελίσσι που το φθινόπωρο είχε μικρό αριθμό βαρρόα και είχε στην διάθεση του γύρη και μέλι η αποθέματα από την άνοιξη η μελισσοτροφή , δεν θα έχει κανένα πρόβλημα στον χειμώνα .
Στην Ελλάδα ο χειμώνας είναι σχετικά ελαφρύς σε σχέση με σκανδιναβικές χώρες όπου εκεί έρχεται απότομα . Οι μέλισσες δεν μπορούν να βγούνε να αδειάσουν το έντερο τους , αυξάνοντας έτσι τους σπόρους της νοζεμίασης σε σημείο που να έχουν αρχίσει να βλασταίνουν στο έντερο τους με αποτέλεσμα να τραυματίζουν το επιθήλιο και κατα συνέπεια να εξαντλείται και να μειώνεται η ηλικία τους.
Για να περιοριστεί κάπως το πρόβλημα οι μελισσοκόμοι κάνουν κάποιες θεραπείες που διακόπτουν την βλαστική μορφή των σπόρων , αλλά και πάλι αυτό δεν μπορεί να κάνει μια ηλικιωμένη μέλισσα νέα ,
Στην Ελλάδα που υπάρχουν μέρες με ηλιοφάνεια και καλή θερμοκρασία ακόμα και με χιόνι, οι μέλισσες έχουν πολλές φορές την ευκαιρία μετά από διαστήματα εγκλεισμού να αδειάσουν το έντερο τους και ταυτόχρονα να μειώσουν και τον αριθμό των σπορίων , που όταν είναι μικρός δεν αποτελεί πρόβλημα . 
Παρόλα αυτά όμως , έχουμε και πάλι απώλειες γιατί σε κάποιες περιπτώσεις μπαίνουμε στον χειμώνα με τις περισσότερες μέλισσες να έχουν μεγάλη ηλικία , όπου σε κάποιες χρονιές που έχουμε μαλακό χειμώνα βλέπουμε να αντέχουν έστω και μερικές μέλισσες μέχρι την άνοιξη μαζί με την βασίλισσα και να προσπαθούν να ανανεωθούν απεγνωσμένα ρισκάροντας να κάνουν γόνο με την πρώτη ευκαιρία .
Πολλοί μελισσοκόμοι αντιλαμβάνονται απο νωρίς το φαινόμενο και προσπαθούν να το περιορίσουν με θεραπεία η μεταφορά  των μελισσιών σε περιοχές νότιες ζεστές όπου αν πάει καλά ο καιρός επικρατούν συνθήκες ανοιξιάτικες και ανανεώνεται ο πληθυσμός εφόσον και αν είναι καθαρός απο βαρρόα .
Μερικές χρονιές όμως και εκεί μπορεί ο χειμώνας να πάει ανάποδα και τελικά να μην αντέξουν .

Επίσης σε κάποιες περιοχές το καλοκαίρι μπορεί τα μελίσσια με γριές μέλισσες να εμφανίσουν απο εξάντληση και πάλι μείωση πληθυσμού μεγάλη η ακόμα και μεγάλο αριθμό σπορείων νοζεμίασης . Αν και ο καιρός είναι καλός δεν έχουν πια την δύναμη να καθαριστούν οι μέρες τους είναι μετρημένες και εχουν εξαντλήσει ακόμα και το λιπόσωμα τους στην προσπάθεια να επιβιώσουν .

Στις παρακάτω εικόνες ,βλέπουμε 2 μελίσσια ξεκούραστα που είχε γίνει θεραπεία αργά το καλοκαίρι για βαρροα .
Παρόλο που φαινόταν όμοια μεταξύ τους και βρίσκονται στο ίδιο σημείο στο πρώτο υπάρχει πτώση μελισσών στη βάση κι αυτό γιατί έμεινε ορφανό το καλοκαίρι και η βασίλισσα που έβγαλε δεν είχε την ευκαιρία να γονιμοποιηθεί παρα μόνο αργά το φθινόπωρο και έτσι απο το σύνολο του πληθυσμού , νεαρός ειναι μόνο ο τελευταίος γόνος που πρόλαβε να κάνει . Οι γέρικες μέλισσες δεν άντεξαν άλλο .Ενώ στο δεύτερο εξω δεν έχει καθόλου νεκρές , αλλα και στην βάση ελάχιστες .